معنی ساغر گرفتن در لغت نامه دهخدا

گرفتن و خوردن پیاله و قدح شراب:، هشیار کی شویم که از ساقی الست، بر یاد چشم مست تو ساغر گرفته ایم.، خواجو (دیوان ص 302).، ز باده بر سر رندان جنون شود مستی، بیاد روی تو گرساغر دگر گیرند.، کمال خجندی (دیوان ص 125).،، باده خوار شدن. میخواره شدن. باده پرست شدن. باده پیما شدن:، فکندم دفتر و جستم ز طامات، خراباتی شدم ساغر گرفتم.، انوری (دیوان چ نفیسی ص 545).، گر از آن لب بچشد چاشنیی زاهد شهر، به خرابات مغان آید و ساغر گیرد.، کمال خجندی (دیوان ص 141)

معنی ساغر گرفتن در فرهنگ لغت هوشیار

گرفتن و نوشیدن پیاله شراب، میخواره شدن باده پرست گردیدن

معنی ساغر گرفتن - جستجوی لغت در جدول جو

ساغر گرفتن

لغت نامه دهخدا

ساغر گرفتن

فرهنگ لغت هوشیار

سر گرفتن

آغاز شدن، درگیر شدن

فرهنگ فارسی عمید

سراغ گرفتن

کسی یا چیزی را جستجو کردن و جا و مکان او را از دیگران پرسیدن

فرهنگ فارسی عمید

واسر گرفتن

(فَ لَ / لِ کَ دَ)

از سر گرفتن. دوباره شروع کردن. از نو آغازیدن: بهری میگفتندایمان واسر گیر که کافر شدی. (کتاب النقض ص 375)

لغت نامه دهخدا

بار گرفتن

(مَسْیْ)

بار از گردۀ ستور پایین آوردن. (ناظم الاطباء: بار). رجوع به آنندراج شود، بمجاز، بچه زادن:
چو تنگ آمدش وقت بارافکنی
برو سخت شد درد آبستنی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

داغ گرفتن

(دَ سَ مَ دَ)

داغ پذیرفتن. اثر داغ برو پیدا آمدن:
جایی که داغ گیرد دردش دوا پذیرد
الا که داغ سعدی کاول نظر نهادی.
سعدی.
دلم چو غنچه ز گلگشت باغ می گیرد
چو لاله دامنم از آب داغ می گیرد.
سلیم (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سپر گرفتن

(چَ/ چِ قَ دَ)

دفاع کردن. مقاومت کردن:
دل ضعیف مرا نیست زور بازوی آن
که پیش تیر غمت صابری سپر گیرد.
سعدی (بدایع)

لغت نامه دهخدا

سال گرفتن

(چَ کَ دَ)

تجدید یاد کسی را کردن. یاد بود برای مرده گرفتن. اطعام کردن یکسال پس از مرگ کسی

لغت نامه دهخدا

ساز گرفتن

(چَ تَ)

دمساز شدن. هماهنگ شدن. سازوار آمدن.
- ساز گرفتن با ساز کسی، بساز او رقصیدن:
شما ساز گیرید باساز اوی
گذرنیست بر گردش راز اوی.
فردوسی.
- ساز گرفتن کاری، انتظام یافتن و بسامان شدن آن.
بیا بکش همه رنج و مجوی آسانی
که کار گیتی بی رنج می نگیرد ساز.
مسعودسعد

لغت نامه دهخدا

سراغ گرفتن

(حِ شُ دَ)

خبرپرسیدن. باخبر شدن. در پی شدن. رجوع به سراغ شود

لغت نامه دهخدا

ساغر برگرفتن

(چَمْ بَ جَ دَ)

ساغر بکف برنهادن. ساغر بدست گرفتن، آغاز میگساری کردن

لغت نامه دهخدا

باسر گرفتن

(مَطْوْ)

لهجه و صورتی است از مصدر مرکب از سرگرفتن بمعنی اعاده کردن و دوباره انجام دادن کاری: برخیز و نماز باسرگیر. (تفسیر ابوالفتوح). و نماز باسرگرفت. (تفسیر ابوالفتوح). و نماز باسر باید گرفتن. (همان کتاب). و رجوع به گرفتن شود

لغت نامه دهخدا

ساغرگرفته

(دَ / دِ)

باده خوار. میگسار. خراباتی. باده پرست. رجوع به ساغر گرفتن شود

لغت نامه دهخدا

زاغ گرفتن

(کَ دَ)

مجازاً عیب گرفتن و طعنه زدن. (فرهنگ نظام). طعنه زدن و استهزا کردن. بدین معنی کلاغ گرفتن نیز بیاید. (آنندراج) :
سنگ عبرت بر دل درویش هستی خواه زن
زاغ حسرت بر دل دیندار دنیاخواه گیر.
(منسوب به حافظ)

لغت نامه دهخدا

کار گرفتن

(تَ)

بکار گماشتن. کار راندن. بیگاری:
وز آن پس بخوردن گرفتند کار
می و خوان و رامشگر و میگسار

لغت نامه دهخدا

سر گرفتن

(حَ سَ کَ دَ)

درگرفتن. (آنندراج). به وقوع پیوستن. وجود یافتن. تحقق یافتن:
بهای بوسه اش سر میدهم چون زر نمی گیرد
خیالی کرده ام با خویش اما سر نمی گیرد.
بیانا (از آنندراج).
- سر گرفتن عروسی، بهم جوش آمدن. جور شدن.
، موافقت کردن و درگیر شدن صحبت. (آنندراج) ، سر گرفتن خانه، بسیار داد و فریاد کردن بچه ها یا زنان در خانه و اطاق و غیره. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

یار گرفتن

محبوب معشوق، دوست رفیق. یا یار غار. ابوبکرکه درغار ثور همراه رسول خدا بود، مجازا رفیق یک رنگ وموافق ، کمک کار ناصر معین. یا به یار داشتن، کمک گرفتن: هیچکس را تو استوار مدار کار خود کمن کسی بیار مدار. (سنائی) یا یار گرفتن، در بازی یک یا چند تن از بازی کنان رابرای کمک خودبرگزیدن، همراه: مرا حیایی مناع است و نازک طبعی باآن یاراست، دارندگی هوشیار دارای هوش

فرهنگ لغت هوشیار